De geur van koers

De geur van koers komt eigenlijk al voordat de koers zelf is begonnen. Met het opsmeren van de olie op je benen worden je hersenen al geprikkeld door middel van het reukorgaan; ‘ohja, het is koers!’. Deze olie is er in verschillende merken en is er voor warm weer, koud weer, nat weer of een combinatie hiervan. Gisteren werd het uiteindelijk de warmhoud-olie. Want hoewel er voorspeld werd dat het zonnetje zou schijnen was daar bij de start van Gent-Wevelgem in Middelkerke weinig van te zien. Het kustplaatsje was volledig gehuld in mist en de temperatuur kwam niet boven de 5 graden uit. Gelukkig vertelde de koersorganisatie ons dat zo’n 10km verderop de zon wel zou doorkomen, dus we konden niet wachten om te starten.

Dan komt meteen de volgende geur je neus tegemoet. Die van verbrand rubber. In het peloton zijn er nogal eens wat rem- en optrekbewegingen. Want pelotonrijden is niet te vergelijken met een trainingsritje, waar het netjes twee-aan-twee gaat. In een peloton wil iedereen naar voren, de snelheid ligt veel hoger, en dus betekent een kleine beweging vooraan in het peloton soms dat er achterin keihard in de remmen moet worden geknepen. Bij een wedstrijd waarin alleen eliterensters zonder contract starten, zoals vorige week in de Omloop van Strijen het geval was, zijn die bewegingen vaak veel heftiger. In zo’n wedstrijd zitten immers meiden die niet wekelijks 40 tot 50 uur op een fiets zitten. Maar zelfs bij een wedstrijd als Gent-Wevelgem, waar een groot gedeelte van het peloton uit profs bestaat, zijn deze rembewegingen niet te voorkomen.

Maar er komen daarnaast nog andere geuren kijken bij een koers. Bijvoorbeeld de zoetigheid van alle reepjes en gelletjes, de uitlaatgassen van fotografen en seingevers op motoren (bij de grote wedstrijden zoals gisteren) en natuurlijk ook de uitlaatgassen van alle volgauto’s. Bij natour-criteriums hoort steevast de geur van bier en friet of hamburgers, want daar is het sociale (feest-)aspect minstens zo belangrijk als de wielerkoers. Alles bij elkaar een bonte verzameling van geuren, die voor een wielrenner of -renster onlosmakelijk verbonden is aan de koers. Soms is de combinatie ervan een beetje misselijkmakend. En daarmee heb ik meteen een andere reden geïntroduceerd voor het soms ‘tot kotsens toe op de fiets zitten’ van bepaalde coureurs…

Foto: Wim Vanneste

4 gedachtes over “De geur van koers

  1. He! Geweldig! Je hebt het opgeschreven! De lucht van verbrand rubber! X

  2. Als ik de geur van de volgauto’s ruik, is mn koersgevoel zojuist verdampt.. :(

  3. Wat is het effect van die olie op je benen bij warm weer?

  4. Olie is er in eerste instantie voor om je beenspieren te ‘activeren’. Voor de verschillende weersomstandigheden zijn er dus verschillende olieën voor aanvullende werking zoals warmhouden of waterafstotend. Maar het is ook een groot deel voor de soignee hoor ;), het geeft moraal en ziet er strak uit.

Plaats een reactie